Stvarajmo novi život zajedno

Preuzeto sa FB stranice: Left Montenegro – Nova ljevica

Drugovi,

Da li Nova ljevica može pomoći da se isprave socijalne deformacije u procesima koje je počinila evropska socijaldemokratija u Evropi, i jednako tako domaći socijaldemokrati na Balkanu, koji su jednako promašivali put ka glavnoj socijalističkoj transferzali, izabrali neki sporedan i suviše liberalan treći put (stramputicu), koji kao pravi put uistinu i ne postoji, ukoliko mislimo o blagostanju, miru i progresu. Jednako je bilo i sa evropskim i domaćim socijalistima. Njihov put je takođe jednako bio “stramputica” vođena ekonomskim diletantizmom i sebičnim interesima, a odveo je socijaliste, zajedno sa demokratama tako blizu novom uticaju nacizma i ksenofobije na realnost.

Da li “Ljevica” stoga može vratiti demokrate, socijaldemokrate i socijaliste na jedini mogući put ka progresu, a to je put pravde, jednakosti i solidarnosti, kao i ideje Internacionale, i da li Evropa ima snage da zadrži tekovine antifašizma, izvuče pouk iz sopstvene prošlosti; a sve to sa ciljem sveopšteg progresa i stvaranja istinske Zajednice socijalnog blagostanja?

Ostaje nada, kako u Evropi, jednako u ostaku Svijeta, a tako i u našim balkanskim zajednicama. Balkan, ali i Evropa – trebalo bi da se vrate prije svega temeljima i vrijednostima građanskog svijeta, na kojima se utemeljila evropska demokratija, parlamentarizam, stvaralaštvo, njezina nauka i kultura, još u 19. vijeku. Šta se to dogodilo sa Evropom, EU i njenim nesebičnim idejama o zajedništvu? Da li se Evropa zaista kroz militantizam “balkanizirala” samu sebe? Šta je uzrok političke “balkanizacije” i napetih ekonomskih odnosa između moćnih zajednica sa Istoka i Zapada? Energija, prirodni resursi, nafta, poljoprivreda, industrija, tržište, rat valuta, monetarna politika ili šta da je to već u pitanju? Zar se naši pogledi na progres u eri četvrte industrijske revolucije toliko mnogo razlikuju i u XXI vijeku?

Problem vidimo u interesima, ali onim krajnje sebičnim i pretjerano predatorskim. Vidimo problem u samoj prirodi svjetske tržišne ekonomije i različitim putevima koje su odabrale najuticajnije svjetske zajednice, dok putuju usamljene ne osvrćući se na kriticizam, do sopstvenog cilja ekonomskog blagostanja. Stvari su svakako veoma kompleksne, istorijske, kulturološke, civilizacijske; i ne zavise samo od volje i nade ove male iskre iznad neba Evrope i Balkana – Nove ljevice. One prije svega zavise od procesa, ali i od društva u cjelini. Da li je problem u tome što smo se opredjelili za različite puteve do zajedničkog cilja – a to je blagostanje zajednica. Šta je sa “milosrđem” i manifestom ideje slobode? Evropa i Balkan moraju se vratiti kulturi razuma, sopstvenoj filozofiji progresa, a to je jednako tako stvar dubokih i korjenitih reformi na svim poljima društvenog, ekonomskog i političkog života. Balkan ima tražnju za velikim reformama. Svijet i naročito zapadni Balkan se konačno mora demokratizovati, a za to je neophodno da interveniše sam u svoj životni ambijent i institucije sistema. Udahnimo klicu novog života u Novu Evropu, Novi Balkan i kreirajmo pravednije institucije. Ljevica nam jednostavno treba, jer ona motiviše pojedince na kriticizam i promjene stavova. Stvarajmo novi život zajedno, ujedinjeni u naše vrline i one zajedničke vrijednosti koje spajaju naše živote! Odbacimo sve ono i one što nas dijele. Samo ljevica nikada nije dijelila ljude i zajednice na ove i one; ona jednostavno spaja. Da li ljevica može uticati na ono što zovemo inkluzijom i ekskluzijom međusobnog uticaja, koji se prenose u sferu politike i ekonomskih odnosa među državama?

Sve zavisi od lidera i kreatora svjetske i domaće politike, javnog mnjenja i odnosa među institucijama i zajednicama, ali i svijeta novca i “milosrđa” finansijskih posrednika prema prezaduženim i porobljenim državama. Ekonomsko ropstvo je realnost. Ali prije svega, da bi Evropa i Balkan bili mjesto za siguran život, potrebno se vratiti temeljima građanskog svijeta, uvažavanju različitosti, toleranciji, naučnom i javnom kriticizmu – koji sledi činjenice a ne individualne stavove okrenute ka sebičnim interesima pojedinaca; i svakako da je za šta se sama država mora do kraja izboriti – jeste vladavini prava…. Uistinu, mi se moramo vratiti sami sebi, izaći iz sopstvenih getoa i organizovati živote na potpuno drugačiji način od dosadašnjeg. Jednostavno, mi moramo kreirati jedan novi pogled na svijet i progres.

Podsjetimo na riječi jednog od najvećih evropskih ljevičara, J. Broza – Tita, u kojima on kaže: “Nijedna od naših zajednica ne bi bila ništa, da nismo svi zajedno.” A zajedno, jesmo samo onda kada nas spajaju zajedničke vrijednosti, vrline i naša tradicija okrenuta ka ideji slobode, jednakosti i pravde! Konačno, moramo razbiti sve one okove i odbaciti sve one organizacije koje nas udaljavaju od prava na slobodan život dostojan čovjeka, i sputavaju našu ekonomsku egzistenciju. Jednostavno, ljevica mora pokrenuti novu borbu i promovisati solidarnost. To je njezin novi istorijski zadatak.

Left Montenegro – Nova ljevica

Preuzeto sa FB stranice: Left Montenegro – Nova ljevica