Славен Славичек : Глобализам је идеологија стара колико и сама цивилизација
Човјечанству треба оставити утисак (преко друштвеног инжењеринга) да су сви народи, све расе, сва сексуална опредјељења, сви свјетоназори и све категорије од власти једнако вредноване, што је наравно – лаж. Ради се тек о успостави класичне пирамиде власти која почива на глобално широкој бази народа и раса одређених за слабо плаћен рад и са декларативним правима на која не могу утјецати, а путем образаца класичног колонијализма.
Идеја о свијету под једном владавином, стара је замало колико и сама цивилизација. Реализацију су спречавале само околности попут недовољно развијене технологије за успоставу и одржање те идеје. Та идеја сама по себи није одређена идеолошки.
Тако у примјеру колонијализма кршћанских земаља над јужноамеричким, азијским и афричким народима имала је идеолошки капитал-фасистички образац (до диференцијације је дошло далеко касније) са елементима феудалних начела.
У настојању совјетских комуниста представљало је идеју равноправности раса и народа у замисли праведне подјеле власништва над средствима за рад и расподјеле зараде.
Нацифашистичка глобалистичка идеја, пак, имала је темељну мисао како нису све људске расе једнако вриједне, као ни народи, па је за добро осталих оправдано и нужно побити неке народе и расе.
Данашњи капитал-тоталитаристички глобалистички покрет има за циљ поставити шачицу картелиста на чело глобалне олигархије.
Тврдња да је глобализам једна идеологија, тим путем је неодржива. А повезати је са социјалистичком је апсурдно, јер не постоји логичко оправдање за то. Капитализам и социјализам се, поједностављено ради недостатка времена и простора – може редуцирати на разлике у смислу власништва над средствима за рад и по одлукама за подјелу зарађеног.
Данашња неоглобалистичка агенда пропагира приватно власништво над средствима за рад и тржишну економију као регулаторну мјеру за расподјелу зараде, што је у основи класично капиталистичко начело. А да би то начело могло бити у широкој примјени на глобалној разини, човјечанству треба оставити утисак (преко друштвеног инжењеринга) да су сви народи, све расе, сва сексуална опредјељења, сви свјетоназори и све категорије од власти једнако вредноване, што је наравно – лаж. Ради се тек о успостави класичне пирамиде власти која почива на глобално широкој бази народа и раса одређених за слабо плаћен рад и са декларативним правима на која не могу утјецати, а путем образаца класичног колонијализма.
Све заједно упућује на капиталистичко колонијалистички потпис испод такве слике, а чињеница да су за рушење потенцијално опасних поредака у потенцијално опасним државама користили и локалне и фашисте из дијаспоре, указује на повезаност капиталистичких и нацифашистичких образаца у заједничку агенду која се слободно може назвати – капитал-фашистичком и која је тако враћа у положај који је имала у периоду колонијализма 16.-19. стољећа, прије диференцијације настале средином 20. стољећа услијед Другог свијетског рата.
Славен Славичек, Народни фронт