Andrew Knighton : Činjenice o Hitlerovoj invaziji na SSSR koje niste znali

Na današnji dan 1941., otpočela je nacistička invazija na SSSR kojom je Drugi svetski rat postao najkrvavijim ratom u istoriji civilizacije. Prenosimo članak sa poznatog, vojnog internet-magazina War History Online, koji svojim prilozima uglavnom ističe vojne uspehe zapadnih saveznika, pa čak i sila osovine, a umanjuje značaj i napore SSSR-a. Operacija Barbarosa nije zaustavljena zimom, već kontra-ofanzivom Crvene armije kod Moskve. Uostalom, ruska zima ne bi ”iznenadila” agresora, da on nije sve karte polagao na efekat iznenađenja i otpočeo kampanju tek krajem juna, umesto početkom aprila kako je prvobitno bilo planirano.

Ipak, podaci koje iznosi War History Online pokazuju sve razmere katastrofe koje je doživeo SSSR i Crvena armija u prvim mesecima rata. Istorija nije zabeležila da je neka zaraćena strana preživela takve masovne gubitke i uništenja, a na kraju pobedila u ratu.

Pročitajte :

Brzi pogled na invaziju nacističke Nemačke na Sovjetski savez u 33 činjenice :

Invazija na Sovjetski Savez bila je najambicioznija kampanja Drugog svetskog rata, a Hitler je, međutim, verovao da se ona može uspešno okončati u roku od tri meseca brzim, snažnim udarcima u tzv. blic-krigom.

Kampanja je pokrenuta sa Firerovom Direktivom broj 21., potpisanoj 18. decembra 1940. godine. Ona izričito navodi da je namera da se “slomi Sovjetska Rusija u jednoj brzoj kampanji”.

U februaru 1941. britanska i američka obaveštajna služba imale su saznanja za planiranu invaziju na SSSR. U nadi da će podstaknuti Staljina da deluje protiv Hitlera, obavestili su ga o planu. Staljin je ipak verovao da će se Hitler držati Pakta o nenapadanju.

Nemačka mornarica je imala svoju ulogu u operaciji, blokirajući sovjetske brodove u lukama i sprečavajući njihov proboj iz Baltičkog mora.

Spremajući se za invaziju, Nemci su prikupili preko 3 miliona vojnika u 152 divizije, uključujući 17 Panzer i 13 motorizovanih divizija.

Prevoz je obezbeđivalo 625.000 konja i 600.000 motornih vozila.

Vojna sila početne invazije obuhvatila je 3.350 tenkova, 7.146 artiljerijskih i 1.950 aviona.

Finska vojska takođe je učestvovala u invaziji – doprineli su sa 17 divizija i 2 brigade. Nakon sovjetske invazije na Finsku 1939., bili su željni osvete.

Rumunija je takođe doprinela invaziji sa 14 divizija, 7 brigada i jednom ojačanom panzer regimentom.

Nemački ambasador u Moskvi je u 5:30 časova 22. juna 1941. uručio objavu rata u kojoj je navedeno da su sovjetske povrede Pakta o nenapadanju povod za invaziju.

Linija preko koje su Nemci nastupali nalazila se od Baltičkog do Crnog mora, dužine od 1.900 milja (preko 3.500 km).

Invazione snage su bile podijeljene u tri armijske grupe : Armijsku grupa Jug pod komandom maršalom Gerdom von Rundstedtom, Armijska grupa Sever pod feldmaršalom Vilhelmom von Leebom i Armijska grupa Centar pod komandom feldmaršala Fedor von Bocka.

Operacija je imala kodni naziv ”Barbarosa” u slavu osnivača prvog nemačkog Rajha iz 12. veka.

Samo 20% trupa u invaziji je bilo sposobno da sprovede brzu, mobilnu borbu i manevar predviđenom operacijom Barbarosa. Ostali su bili suviše spori da bi bili u stanju da održe korak sa brzim tempom blic-kriga.

Staljin je bio toliko šokiran invazijom da navodno da nije progovorio jedanaest dana.

Sovjeti su imali dva do tri puta više tenkova i aviona od Nemaca, ali su mnogi avioni bili zastareli.

U sastavu Crvene armije bio je i T-34, verovatno najbolji tenk Drugog svetskog rata.

U vreme invazije, Sovjeti su imali 150 divizija na svojoj zapadnoj teritoriji, i bili su u mogućnosti da se odmah suoče sa Nemcima.

Posle samo dve nedelje uspešnih borbi, u nemačkoj komandi se steklo uverenje da je kampanja već dobijena, a da se sovjetske snage raspadaju.

Brzi početni napredak omogućio je Nemcima da uzmu letnju žetvu iz većeg dela Ukrajine, poboljšavajući sopstveno snabdevanje hranom i lišavanje iste SSSR-a.

Nemci su okružili nekoliko sovjetskih armija, prisiljavajući ih na predaju. Broj odsečenih, a kasnije i zarobljenih vojnika u Minsku i Smolensku iznosio je skoro 600.000. Još 665.000 zatvorenika je zarobljeno u Kijevu.

Do kraja jula, nešto više od mesec dana po početku invazije, Nemci su okupirali deo Sovjetskog Saveza koji je bio duplo veći od Francuske.

Do sredine avgusta, 200 sovjetskih divizija se uključilo u borbu, brojčano nadmašivši Nemce.

Sovjeti su imali velikih problema sa komandovanjem vojske, pošto je Staljin pročistio Crvenu vojsku tridesetih godina, oslobodio se navodno antikomunističkih oficira i poubijao najbolje generale u tom procesu.

U baltičkim državama i delovima Belorusije i Ukrajine, Nemci su dočekali kao oslobodioci koji su izbacivali ”ruske komunističke tlačitelje”.

U Kijevu, Jevreji su pozdravili naciste. Nemci su u Prvom svetskom ratu dobro postupali prema kijevskim Jevrejima, a užasi logora smrti se još nisu otkrili. Ali strašan šok usledio je za nekoliko dana, jer je 100.000 Jevreja izvedeno iz grada i masakrirano u jaruzi Babi-Jar.

Da bi održali ratne napore, Staljin je čitave fabrike preselilo na istok kako bi mogle da nastave proizvodnju aviona, tenkova i druge opreme.

Nastojeći da drže Hitlera što duže na istoku, Britanija i Amerika su brzo počele pružati Sovjetima pomoć u izgradnji vojne mašinerije, sa kojom su se, sa druge strane, suočili deceniju kasnije u ratovima druge polovine 20. veka.

Od 10. jula do 16. avgusta 1941., finska vojska je ponovo preuzela zemlju koju su izgubili od Sovjeta. Nemačko-sovjetski pakt Molotov-Ribentrop je omogućio ova sovjetska osvajanja, ali je nemačka invazija omogućila Fincima da ponovo preuzmu izgubljene teritorije. Zaustavili su se na staroj granici, odbijajući da se pridruže Nemcima prilikom dalje invazije na Sovjetski savez, ali je samo njihovo prisustvo pomoglo da se odseče Lenjingrad sa severa.

Opsada Lenjingrada, jedna od najvažnijih tokom invazije, trajala je 900 dana. Za to vreme, 200.000 civila je ubijeno nemačkim bombardovanjem. Najmanje još 630.000 ljudi umrlo je od bolesti i gladi.

Sa padom Vjazme i Brijanska u oktobru 1941., Sovjetima je ostalo samo 824 tenkova i ostali su bez vazdušne podrške na frontu.

Kada su strane diplomate bile evakuisane iz Moskve, u pripremi odbrane grada i očekivanju opsade, sklonjeni su i posmrtni ostaci bivšeg sovjetskog lidera Lenjina. Njegov eventualni gubitak, smatran je preteškim propagandnim udarcem za Sovjete.

Zima koja je zaustavila nemački prodor bila je najhladnija u 140 godina. Ulje se zamrzlo u motorima tenkova, kao i masa koja se koristi za pakovanje artiljerijske municije. Gotovo svi u nemačkoj vojsci su patili od smrzavanja. Isti problemi koji su zaustavili Sovjete u Finskoj sada su ih spasili.

preveo Đurađ Danilović, Narodni front

izvor : War History Online