Глобализација
Глобализација представља друштвени процес обједињавања човечанства у јединствено светско друштво које је условљено и међусобно повезано у глобалном економском, политичком и културном смислу.
Први период глобализације се везује за постављање чувеног трансатлантског кабла давних 1860-тих година, проналазак пароброда и парне машине (трајала је до почетка Првог светског рата 1914. године)
Други период почиње средином 60-тих година прошлог века, карактерише га технолошка револуција и развој међународне трговине.
Трећи период је садашњост – ширење информационих и комуникационих технологија, ширење мултинационалних компанија.
Као што видимо, точак глобализације покретале су технолошке промене, али су политички разлози били ти због којих би се процес прекидао или продубљивао. Први талас глобализације није заустављен тако што су ајкуле изгризле трансатлантски кабл или зато јер су парне машине престале да раде, већ је све условио светски сукоб. Трећи талас горе описан надовезао се на други захваљујући распаду источног блока и отварању Кине, што су несумњиво политичке одлуке.
Дакле, глобализација је пре свега политички конструкт и она није неповратан процес. Убеђен сам да се и трећем таласу ближи крај, само је питање на који начин. Што не значи да за неколико година неће бити могуће разговарати преко скајпа са пријатељима који живе на Новом Зеланду. Као што је и трансатлантски кабл преживео оба светска рата.
Ко зна, можда ће за 50 година, када се у уџбеницима буду обрађивале ове теме, као узрок прекида трећег таласа глобализације бити наведен економски крах из 2008. И дај боже да буде тако, а не неки нови светски рат.
Јер, никакво “обједињавање човечанства” није могуће док год се одвија на предаторским основама, у корист једних, на рачун других.